Życie brawarysty jest ciężkie...

Niestety, zasnąłem przy komputerze pisząc teskt polemiczno-apoloetyczny i zapomniałem o podpaleniu pojemnika z makulaturą. Mam nadzieję, że dobry Bóg mi to wybaczy...

A w pracy dane było mi dziś cierpieć w imię wiary. Otóż jedna z koleżanek z biura sprawiła sobie nową sukienkę i zapytała się, jak w niej wygląda. Zgodnie z prawdą powiedziałem (kłamstwo wszak jest grzechem), że wygląda w niej jak ladacznica, gdyż przez zbyt głęboki dekolt widać większą część biustu, a do tego sukienka kończy się 5cm ponad kolanami, co jest rzeczą gorszącą i niedopuszczalną. Dodałem jeszcze, że nie będę na nią patrzył, aby nie dostać nieczystych myśli.

Zamiast zrozumienia i wdzięczności za wykład moralności chrześcijańskiej, dostałem od owej koleżanki plaskacza w policzek i zostałem ordynarnie i wulganie zwyzywany od zboczeńców. Kuriozalne, prawda? Takie słowa w ustach osoby ubranej jak dziwka i jeszcze stosującej plugawy makijaż. I założę się, że pod ową sukienką miała niemoralne stringi.

Pozostali współpracownicy również nie wykazali zrozumienia, dostali bowiem ataku śmiechu (niektórzy rechotali jak bezrozumne zwierzęta) i głusi byli nawet na moje argmenty, że śmiech jest rzeczą niegodną chrześcijanina, albowiem nie ma żadnych dowowód na to, że Pan Jezus kiedykolwkiek się śmiał...

Czas na książki

Rozpocząłem przegląd domowej biblioteczki w celu usunięcia z niej dzieł bezbożnych i niemoralnych. Po kolei zdjąłem z półek:

- Mickiewicza dzieła wszystkie w czterech tomach. Heretyk i rozpustnik, autor bluźnierczych Ksiąg Narodu i Pielgrzymstwa Polskiego zasłużył na taki los z nawiązką.
- Słowackiego wszystko co miałem, zwłaszcza satanistycznego Anhellego. Reszta też podejrzana, Król Duch chyba propaguje bezbożny okultyzm (nie czytałem) więc wszystko out.
- Ksieży wobec bezpieki Isakowicza-Zaleskiego, bo książka pomawia o brzydkie rzeczy księży, a nawet (o zgrozo!) biskupów
- Kubusia Puchatka, bo to transseksualista (Winnie to babskie imię)
- Poezję Baudelaire'a - satanisty
- Lema - ateusza i bluźniercę
- Gałczyńskiego - komunistę
- Stachurę - samobójcę
- Leśmiana - żyda i rozpustnika
- Diunę Herberta - bezbożną i plugawą
- Sienkiewicza - gloryfikującego zabijanie dla bezbożnego zakładu naszych młodszych braci w wierze - muzułmanów
- Dickensa - anglikanina bez imprimatur
- Malachiego Martina - Jezuitow, Zakładników Diabła i Windswept House - pani w maglu mówiła, ze Malachi Martin to pedał, więc lepiej wywalić
- św. Tomasza z Akwinu - bluźniącego przeciw Niepokalanemu Poczęciu
- Arystotelesa - obrzydłego poganina

.....i wiele, wiele innych plugawych i bezbożnych książek.....

Dużo tego było. Jako, że nie nawykłem do pracy fizycznej, mocno zmęczyłem się wynoszeniem ich przed blok. Zrobiłem ognisko i ku uciesze sąsiadów zacząłem palić książki, przewracając strony za pomocą pogrzebacza.

Niestety...

Jakiś plugawy bezbożnik doniósł na straż miejską i zostałem ukarany 200 złotowym mandatem za stwarzanie zagrożenia przeciwpożarowego. I jeszcze kazali mi nosić książki, których nie zdążyłem spalić do kontenera na makulaturę...

A jeśli ktoś wyciągnie te bezbożne książki i je przeczyta? Nie mogę do tego dopuścić. Zakradnę się w nocy do kontenera i go podpalę z zawartością. Nie może plugastwo plenić się po świecie!

Postanowione! Zostaję brawarystą!

Dzisiaj podjąłem decyzję, z którą nosiłem się od dawna. Od czasu, gdy parę miesięcy temu zetknąłem się z publicystyką pana Salwowskiego vel Brawaria, czułem podświadomie, że ma chłop rację. A po zweryfikowaniu źródeł, na które Brawario obficie się powołuje (encykliki, orzeczenia soborów, pisma świętych oraz ojców i doktorów Kościoła) - nabrałem pewności. Brakowało mi tylko... odwagi by zerwać z niemoralnym trybem zycia. Ale dziś stwierdziłem - raz kozie śmierć! Zbawienie duszy jest najważniejsze! Przystąpiłem więc do działania.

Zacząłem od wywalenia z domu niemoralnych obrazów. Pozbyłem się rozpustnej reprodukcji obrzydliwej pogańskiej demonicy Wenus namalowanej przez Boticellego, która wywoływała u mnie myśli nieczyste gołym cycem, dekoltem głębszym niż trzy palce oraz całkowitym brakiem chrześcijańskiej spódnicy. Następnie wychrzaniłem kalendarz firmowy z panienką (ubraną, ale nieprzyzwoicie - miała spódniczkę ponad kolana). Na śmietnik poszła również Gioconda. Na wszelki wypadek - jej uśmiech wyglądał podejrzanie i dwuznacznie.

Nie obyło się bez zabawnych przygód. Po powrocie ze śmietnika przyszło mi do głowy, że nie daj Boże ktoś te reporodukcje i kalendarz wyjmie z kubła i narazi się na wieczne potępienie poprzez ich oglądanie. Wróciłem więc w te pędy i z narażeniem życia odebrałem to, com wyrzucił, dziadom śmietnikowym, którzy ładowali je na wózek - i zacząłem je niszczyć na ich oczach. Próbowali mnie powstrzymywać słowami "co ty robisz chuju, przecież można to sprzedać i jabola kupić". Zacząłem więc im tłumaczyć, że zbawienie duszy jest ważmniejsze od jabola. Wywołałem wtedy ich agresję i zdobyłem pierwszą palmę męczeństwa obrywając gazrurką po łbie. Cóż, życie brawarysty nie jest usłane różami.

Po powrocie do domu i zatamowaniu krwawienia zabrałem się za przeglądanie książek. Ale o tym napiszę trochę później...